Homojongeren

Victor Manuel, de directeur van de organisatie Vinculos Solidarios, waaraan ik (een beetje) meehelp, kwam Samuel opnieuw (hij werkte er al eerder mee samen) tegen. Samuel is een homoseksuele man van een jaar of 25, strijdbaar en bezig met het organiseren van (een gedeelte van) de homojongeren in Leon. Hij en Victor planden een bijeenkomst met meer homojongeren om te bespreken of Vinculos hen kan ondersteunen en adviseren bij de inrichting van hun organisatie.

We (5 jongeren, Victot Manuel en ik) zitten aan een ronde tafel in het kantoortje van Vinculos Solidarios, waar verder alleen een paar kleine bureautjes staan zonder enig ander kantoormeubilair. Ook nu weer nauwelijks taboes: open en direct vraagt Victor Manuel of de aanwezige jongeren geïnteresseerd zijn in condooms die hij over heeft van een ander programma. En dus graaien de jongeren aan het begin van de bijeenkomst eerst in de doos en verdelen ze de inhoud, enkele binnensmondse opmerkingen makend die ik helaas niet versta. We praten over de plannen die ze hebben (nog weinig gericht, ze gaan alle kanten uit, er zijn ook zoveel problemen aan te pakken in hun situatie) en dat eerst een duidelijke visie en richting nodig is, vóórdat ze hun organisatie officieel gaan maken met een bestuur. (Dat is de eerste keer dat ik dit hier expliciet hoor: vorm volgt inhoud. Telkens kreeg ik de indruk dat er hier vóór alles een rechtspersoon wordt opgericht. Om geld te ontvangen, uit het buitenland, is dat natuurlijk ook wel een basisvoorwaarde en anders dan in Nederland). Later hoor ik van Victor Manuel dat het groeperingen zijn die echt aandacht moeten krijgen, de discriminatie en negatieve beeldvorming is hier nog huizenhoog, de acceptatie binnen gezinnen nog ver te zoeken. Tegelijkertijd is eenheid moeilijk te realiseren en de beweging valt nog al eens uiteen vanwege (persoonlijk getinte) conflicten. De jongeren willen graag advies en ondersteuning van een ervaren man als Victor Manuel en met die conclusie lijkt de bijeenkomst te eindigen.

Maar dan komt er een actuele kwestie aan de orde, die alle aandacht vraagt en homogroeperingen momenteel ook verenigt: 11 februari is in Leon een homoseksuele man Leon doodgeslagen: homohaat. In eerste instantie deed de politie weinig totdat er druk werd uitgeoefend. Over enkele dagen is de eerste rechtszitting en het is de bedoeling om daar met zoveel mogelijk mensen te zijn: organisaties van lesbiennes, homoseksuele mannen, bi- en transseksuelen en sociale organisaties die ‘recht op seksuele diversiteit' ondersteunen. Ook Vinculos Solidarios ondersteunt uiteraard want de organisatie coördineert een ‘netwerk tegen geweld'. Daar maken allerlei particuliere en overheidsorganisaties deel van uit.

Manifestatie bij het gerechtsgebouw

Vóór negen uur staan we al in het gerechtsgebouw bij de zaal waar de zitting gehouden zal worden. De familie van de doodgeslagen man zit er al als wij aankomen. Vertegenwoordigers van andere organisaties uit Leon en de pers druppelen ook binnen. Als snel krijgen we van de advocaat van de familie te horen dat de zitting is verdaagd (aangevraagd door de advocaat van de verdachte). Dat is rechtmatig, maar als de naam van de rechter bekend wordt, denkt men er hardop het zijne van: vertragen zodat de aandacht voor het proces zal afnemen. Buiten voor het gerechtsgebouw, aan de Panamerikaanse snelweg naar Leon, zijn inmiddels groeperingen uit de hoofdstad Managua aangekomen. De pers maakt foto's en interviewt woordvoerders. Ook de collega van Vinculos Solidarios staat de pers te woord. En dan zoemt al snel het woord ‘plantón' rond: de snelweg stilleggen om nóg meer (pers) aandacht te krijgen. Blijkbaar is er ervaring mee want met gemak lopen de mensen de snelweg op en houden die enkele minuten bezet. Flyers worden uitgedeeld aan (vrachtwagen)chauffeurs in de kleine file die ontstaat. Wat zouden zij ervan vinden, vraag ik me af?

Dit is nog maar het begin, realiseer ik me: zou ik de uitspraak van het proces nog meemaken tijdens mijn verblijf in Nicaragua? Wordt vervolgd! Dat geldt niet alleen voor dit proces, maar ook voor de verdediging en de verbetering van de rechten van de Nicaraguaanse homo's.